Πέρυσι το Πάσχα είχα φτιάξει για δωράκια, κορνίζες και μιας και τότε δεν είχα το blog θα σας τις παρουσιάσω φέτος.

Το θέμα δεν ήταν πασχαλινό.
Οι μικρούλες για τις οποίες προορίζονταν (οι 2 από τις 3) ήταν μπαλαρίνες και έτσι το θέμα
από τις κορνίζες μου ήταν εμπνευσμένο από το χορό που λατρεύουν.

Η Ελένη είναι η βαφτιστήρα μου.
Της αρέσει το ροζ και κατά τη γνώμη μου στο χαρακτήρα της ταιριάζει κάτι ρομαντικό.

Λεπτομέρεια από τα ανάγλυφα γράμματα.

Και η τρίτη μπαλαρίνα, η Πέγκυ, είναι η ζωηρούλα ανιψιά μου, που περπατάει στις μύτες των ποδιών σαν να χορεύει.

Λεπτομέρεια από τα ανάγλυφα γράμματα.

Και να τα στα αυτοσχέδια πουγκάκια τους, λίγο πριν τα πάρουν τα μικρά χεράκια.

Σε κάθε παραμύθι υπάρχει μια πριγκίπισσα (και σε κάθε σπίτι επίσης) που μένει σε ένα παλάτι.

Αγαπώντας ιδιαίτερα αυτά τα ονειρεμένα παλάτια έφτιαξα μια διακοσμητική κρεμάστρα εμπνευσμένη από αυτά.

Το παλάτι το αντέγραψα από μια φωτογραφία που βρήκα στο internet, πάνω σε μακετόχαρτο (ένα υλικό σαν χοντρό χαρτόνι, που ανάμεσα έχει κάτι σαν φελιζόλ και είναι μαλακό στο κόψιμο).
Το ζωγράφισα με ακρυλικά χρώματα και ήταν έτοιμο.
Αγόρασα μια κρεμάστρα από το jumbo που ήταν ντυμένη με ύφασμα σατέν και έδεσα μια κορδέλα χιαστή.
Από τη μια μεριά κρέμασα κορδέλες στις οποίες είχα κολλήσει καρδούλες ασημί για περισσότερη
λάμψη.
Κόλλησα το παλάτι από το μακετόχαρτο από την άλλη μεριά και η κρεμάστρα μου είναι έτοιμη να διακοσμήσει το δωμάτιο της μικρής μου πριγκίπισσας.

 

Μια ωραία ιδέα είναι να κρεμάσει κανείς κοκαλάκια, τσιμπιδάκια και κορδέλες για τα μαλλιά.

Στα πλαίσια της καλλιτεχνικής μου αναζήτησης παρακολούθησα το μάθημα των διακοσμητικών εφαρμογών στο δήμο Αθηναίων.
Ομολογουμένως ήταν το αγαπημένο μου.

Μια από τις πολλές διακοσμητικές εφαρμογές ήταν και η διακόσμηση καθρέφτη.

Αγόρασα καθρέφτη από το ΙΚΕΑ, που έχει φαρδιά κορνίζα για να έχω μεγάλη επιφάνεια να διακοσμήσω.
Από την κουρτίνα του σαλονιού μου, μου περίσσεψε ύφασμα, έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι με αυτό.
Υπερύψωσα το ένα κομμάτι με βάτα (τουρκουάζ κομμάτι) και στο υπόλοιπο έβαλα το διάφανο ριγέ κομμάτι της κουρτίνας.
Τις λιβελούλες τις έφτιαξα κουρεύοντας πον-πον στο μέγεθος που ήθελα και με τα χρώματα που φτιάχνω αυτοκόλλητα για το τζάμι έφτιαξα τα φτερά.
Χρησιμοποίησα μια σκληρή ζελατίνη και ζωγράφισα τα φτερά στο μέγεθος που ήθελα.
Όταν τα χρώματα στέγνωσαν δεν τα αφαίρεσα από τη ζελατίνη όπως κάνω για να τα κολλήσω στο τζάμι αλλά τη έκοψα μαζί με τη ζελατίνη.
Με σιλικόνη τα στερέωσα ώστε να έχουν κλίση και να φαίνονται 3D.

Τώρα ο καθρέφτης μου διακοσμεί το δωμάτιο της Σωτηρίας.

       

Έχοντας δει πολλά site με tutus και το πως μπορεί κανείς να φτιάξει μόνος του, αποφάσισα να το επιχειρήσω.
Είδα ότι είναι πολύ διαδεδομένες σαν κατασκευή.

Εγώ το απέφευγα γιατί στο ράψιμο δεν τα πάω και πολύ καλά (ούτε κουμπί να ράψω δεν μπορώ).
Η έκπληξη μου, τεραστία, όταν είδα ότι δεν χρειάζεται ούτε να πιάσω κλωστή στα χέρια μου.
Είναι απλό.

Σε μια κορδέλα, σχετικά μακριά, δένεις δυο κόμπους, ανάλογα με τη μέση του παιδιού.
Ανάμεσα από τους κόμπους, δένεις το τούλι που προηγουμένως έχεις κόψει σε λωρίδες.
Ένας εύκολος τρόπος να κόψεις το τούλι είναι να το κάνεις ρολό στο μάκρος που το θέλεις και να το κόψεις ανά 10 πόντους περίπου.
Τις λωρίδες από τούλι τις δένεις στην κορδέλα κάνοντας θηλιά.
Όσο πιο φουντωτή θέλεις να κάνεις την tutu τόσο περισσότερο τούλι βάζεις.

Πριν κάνω την πρώτη μου tutu είδα ένα βίντεο που με βοήθησε εδώ.

Σας παρουσιάζω τις δικές μου και εύχομαι καλή επιτυχία σε όσους το τολμήσουν.

Περιττό να πω ότι τα παιδιά τις λατρεύουν !!!