Ζωούλα μου σε λατρεύω

P4230070

 

 

 

 

 

Όπως είχα γράψει και παλιότερα το θέμα «πάνα« είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

Για την ακρίβεια και γιατί είναι μια μέρα που θέλω να θυμάμαι, στις 18/5/2013 η Σωτηρία έβγαλε μια και καλή την πάνα και έκοψε και το μπιμπερό.
Ξέρω πολύ καλά ότι έχει να κάνει με το παιδί και ότι το κάθε ένα έχει το ρυθμό του.
Έτσι δεν θέλω να κάνω καμία σύγκριση, ούτε να υπερηφανευτώ έναντι άλλων παιδιών που
καθυστέρησαν.
Θέλω παρόλ’ αυτά να πω στη Σωτηρία, που ίσως κάποτε διαβάσει αυτό το κείμενο, ότι νοιώθω πολύ
περήφανη για το κατόρθωμα της.
Νοιώθω το ίδιο περήφανη για ότι καταφέρνει και για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα.

Ποια είναι η Σωτηρία;
Είναι αυτή που :

  • Δεν θέλει σε καμία περίπτωση να της πάρεις αυτό που κρατάει στο χέρι,  π.χ. ένα παιχνίδι, ένα μαχαίρι,  αν όμως της το ζητήσεις  πολύ ευχαρίστως θα σου το δώσει.
  • Έχει αρχίσει και μιλάει,  με το δικό της τρόπο βέβαια. Εγώ αργώ να καταλάβω τι μου λέει,  άλλα με υπομονή το λέει και το ξαναλέει μέχρι να καταλάβω. Και αν τα καταφέρω «η μάνα», φωνάζει δυνατά : Ναιαιαιαιαιαι. Νοιώθει και εκείνη περήφανη για μένα που κατάφερα να βρω τη λέξη.
  • Ανεβαίνει όρθια στο σκαμπό και λέει : Κόκοας είμαι.
  • Αν τη ρωτήσω κάτι, απαντάει : Ναι μαμά ή Όχι μαμά. Το λέει τόσο συχνά που απαντάει με τον ίδιο τρόπο και στον Σταμάτη από κεκτημένη ταχύτητα.
  •  Όταν κάθεται στο «γιο-γιο» (μικρό στεφάνι στη λεκάνη), τραγουδάει : α ουνεϊάκι ουνεϊάκι τύπε α η υάς (αχ κουνελάκι κουνελάκι τρύπες να μην τρυπάς).
  • Ότι δει ή ακούσει κατι, μας λέει τι είναι και πάντα τελειώνει με τη λέξη, είναι, π.χ. σκύλος ΕΙΝΑΙ.

Εκτός από αυτά είναι και πολλά άλλα η Σωτηρία, που τα νοιώθω και δεν περιγράφονται με λέξεις.
Όλες οι μαμάδες για τα παιδιά τους νοιώθουν τα καλύτερα και δεν θα αποτελέσω εξαίρεση.
Είναι το παιδάκι μου και το υπεραγαπώ.

Υ.Γ. Ο ελέφαντας όπως φαίνεται στη φωτογραφία φοράει και αυτός πάνα.
Όταν η Σωτηρία έβγαλε την πάνα, έβγαλε την πάνα και από τον ελέφαντα.
Αφού δεν την χρειάζεται εκείνη, ούτε ο ελέφαντας την χρειάζεται.

…………………………………………………………………………………………………………………………

Ξέχασα να αναφέρω ένα ωραίο κόλπο που εφαρμόζω κάθε φορά που βγαίνουμε βόλτα.
Ίσως φανεί χρήσιμο σε κάποιες μανούλες.

Όταν πάμε βόλτα λοιπόν, κουβαλάω μαζί μου ένα γιο-γιο (αναγκαίο κακό μιας και δεν θέλω να της φορέσω πάνα, αλλά ούτε και να μείνω σπίτι).
Έχω επίσης μαζί μου, ένα ρολό σακούλες (αυτές που είναι για τα σκουπίδια, τις μικρές) και κάθε φορά που θέλει να κάνει πιπί, βάζω μια σακουλίτσα στο γιο-γιο.
Όταν τελειώσει ρίχνω λίγο χαρτί για να τραβήξει τα πολλά υγρά, την δένω κόμπο και την πετάω στο κοντινό καλαθάκι για τα σκουπίδια.
Το γιο-γιο μένει έτσι καθαρό για την επόμενη χρήση και το πάρκο, η παιδική χαρά, το λούνα παρκ το ίδιο.

Περιττό να πω ότι, η Σωτηρία δεν έχει βραχεί ποτέ σε βόλτα, μιας και δεν καθυστερώ καθόλου.
Εύχομαι να βοήθησα.


Ρούχα για σπάσιμο

Χτες βλέποντας το χιόνι θυμήθηκα κάτι από την παιδική μου ηλικία.

Στη Λάρισα που μεγάλωσα το χειμώνα κάνει πολύ κρύο.

Θυμάμαι, ήταν μια μέρα με παγωνιά και η μαμά μου είχε απλώσει ρούχα.

Όταν πήγε να τα μαζέψει, τι να δει. Τα ρούχα από την παγωνιά είχαν γίνει παγάκια.

Λόγω του ότι ήταν βρεγμένα, το πολύ κρύο τα κοκάλωσε.

Όταν τα έφερε μέσα, μου φάνηκαν τόσο αστεία που στέκονταν με τα μανίκια απλωμένα, που τα έπιασα για να τα τσαλακώσω.

Άκουσα τότε τη μαμά μου να φωνάζει : Μηηηηη θα τα σπάσεις….

Αυτό ήταν. Δεν μπορούσα να κρατηθώ από τα γέλια.


Τα επαγγέλματα των παιδιών

Τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο λίγο διαφορετικά από τους μεγάλους.

Έτσι το επάγγελμα τους δεν θα μπορούσε να είναι ένα κλασικό επάγγελμα στον κόσμο των μεγάλων.

Είναι απίθανο το πως αντιλαμβάνονται τα πράγματα και έχουν πάντα τη διάθεση να σε εκπλήσσουν ευχάριστα σε μια απλή,  για τα δεδομένα μας, ερώτηση.

-Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Απαντήσεις που έδωσαν κοντινά μου παιδάκια ηλικίας 4-5 χρονών :

-Φυτευτής. (Ήταν τη μέρα που φύτεψε κρεμμυδάκια στη γλάστρα)

-Κοσμημάτρια. (Έμαθε ότι η μαμά μιας φίλης της φτιάχνει κοσμήματα)

-Κουρεύτρια. Αν σ’ αρέσει απλά να κουρεύεις.

-Παλαιοντολόγος. Δηλαδή, ο επιστήμονας που ψάχνει για δεινόσαυρους. Το επάγγελμα του μέλλοντος.

Είναι ωραίο να ακούς τα παιδιά, σου μαθαίνει πολλά η αθωότητα τους.

Εσάς τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν τα παιδιά σας; (το πρώτο, το αυθόρμητο επάγγελμα)