Εδώ και αρκετό καιρό ασχολούμαστε με το θέμα γιο-γιο και πως σιγά σιγά θα βγάλουμε την πάνα.
Ήθελα να περάσει ο χειμώνας και μετά να αρχίσουμε δειλά δειλά τις προσπάθειες,
όμως το παιδάκι μου δεν κρατιέται.
Ήδη εδώ και καιρό κάνει κακά στο «δικό μας γιο-γιο» με μια μικρότερη στεφάνη που της έχουμε πάρει.
Δεν έχουμε βγάλει την πάνα, άπλα είναι κάποιες φορές που θέλει να πάει στο «γιο-γιο» και δεν της χαλάω χατίρι.
Έχει βάλει στόχο να βγάλει την πάνα για να βάλει »βρακί».
Δεν έχω λόγια. Της έχει μπει στο μυαλό και θεωρεί άδικο να μην έχει και εκείνη »βρακί» όπως λέει.
Από τη μια βλέπω ότι είναι η ώρα να κάνουμε το «μεγάλο βήμα», από την άλλη όμως σκέφτομαι
ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω το θέμα με τα «ατυχήματα», που σίγουρα θα υπάρχουν,
ενώ έχω στρωμένα τα χαλιά.
Μέχρι που σκέφτηκα να ξεστρώσω τα χαλιά μήπως μετά αλλάξει γνώμη, αλλά όλη μέρα
καθόμαστε στο πάτωμα και ακόμα δεν κάνει και τόση ζέστη.
Η αλήθεια είναι ότι δεν σκέφτομαι την ευκολία μου, απλά θέλω να είναι οι συνθήκες με το μέρος μου ώστε όταν θα έχουμε »ατυχήματα» να τα προσπεράσουμε χωρίς νεύρα,
αλλά με υπομονή και επιμονή μέχρι τέλους.
Και εκεί που σκεφτόμουν τι να κάνω, έπεσα πάνω σε ένα εκπαιδευτικό »βρακί».
Είναι από μέσα πετσετέ και από έξω νάιλον.
Ήταν σαν κάποιος να άκουσε τη σκέψη μου και την επιθυμία της Σωτηρίας.
Δεν έχω κάνει ακόμα δοκιμή γιατί σήμερα το αγόρασα αλλά έχω τρελαθεί στην ιδέα ότι το παιδάκι μου θα φορέσει »βρακί» που τόσο πολύ το θέλει.
Εκείνη δε, μόλις το πήραμε είχε ενθουσιαστεί, αν και στην αρχή το φόρεσε στο κεφάλι.
Αύριο θα κάνουμε την πρώτη δοκιμή και το βράδυ θα σας έχω νεότερα.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Η πρώτη προσπάθεια δεν μπορώ να πω ότι πέτυχε.
Πολύ καλή η ιδέα αλλά …
Πρέπει να άντεξε το πολύ μισή ώρα μέχρι να το βρέξει.
Τα ρούχα της πάντως έμειναν στεγνά.
Άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν μπορεί να το ελέγξει.
Μήπως να περιμένω μέχρι την επόμενη προσπάθεια για να μην κουραστεί
και όταν είναι η ώρα της τελικά αντιδράσει;