Πέρυσι τέτοιον καιρό ετοιμάζαμε τη βάφτιση της Σωτηρίας.
Δεν είχα χρόνο και όλα όσα σκεφτόμουν να κάνω δεν τα προλάβαινα.

Είχα πάρει ιδέες από το internet και αποφάσισα το θέμα της βάφτισης να είναι οι πεταλούδες.
Κατά κύριο λόγο, γιατί έχουν φτερά και πετάνε, όπως θα ήθελα να έχει και το παιδάκι μου (μεταφορικά εννοείται).
Και κατά δεύτερο λόγο, γιατί έχουν πολλά χρώματα και μια ευχή που μου αρέσει να δίνω πάντα, είναι : ζωή γεμάτη χρώματα.

Έτσι ξεκίνησα να φτιάξω το προσκλητήριο εμπνευσμένο από το θέμα μου και για καλή μου τύχη βρήκα ένα εκπληκτικό κείμενο που είχε γράψει μια μαμά για το δικό της παιδάκι.

Πεταλουδίτσα μου όμορφη,
πεταλουδίτσα ωραία,
Μάιο σε βαφτίζουμε
μ΄ όλη μας την παρέα.

Θαύμα είσαι του ουρανού
που μπήκες στη ζωή μας
την έκανες πολύχρωμη
και πέταξες μαζί μας.

Πέτα λοιπόν σταλίτσα μου
άνοιξε τα φτερά σου
όλη η ζωή ανοίγεται
και απλώνεται μπροστά σου…

Όσον αφορά τις μπομπονιέρες, αποφασίσαμε να τις πάρουμε έτοιμες.
Δεν ήθελα να είναι κάτι ακριβό, γιατί είναι κάτι που οι περισσότεροι πετάνε μόλις φάνε τα κουφέτα
(ή ίσως μετά από καμιά εβδομάδα που τους πιάνουν χώρο και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν).
Εκείνον τον καιρό έμαθα ότι φτιάχνουν μπομπονιέρες στο «Χαμόγελο του παιδιού  και η ιδέα
με ενθουσίασε, γιατί μπορεί την μπομπονιέρα να την πετάξουν άλλα τα χρήματα μας θα έπιαναν τόπο.
Έτσι και κάναμε.

Τα βασικά ήταν έτοιμα και είχα αποφασίσει να κάνω κάτι ακόμα για να μας θυμίζει εκείνη τη μέρα.
Ένα βιβλίο ευχών.
Βιβλίο ευχών είχα φτιάξει και στο γάμο μας αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία.
Ξεκίνησα σχεδιάζοντας το σχήμα που ήθελα να έχει, και τι άλλο θα μπορούσε να είναι
εκτός από πεταλούδα;
Ο Σταμάτης ανέλαβε να μου κόψει χοντρά χαρτόνια στο σχήμα που είχα σχεδιάσει και από κει και πέρα έμενε η διακόσμηση των άσπρων σελίδων.
Το αποτέλεσμα μπορώ να πω με εντυπωσίασε.

Κάτι ακόμα όμως έλειπε.
Ήθελα η Σωτηρία πηγαίνοντας στην εκκλησία να φοράει στεφανάκι με λουλούδια.
Δεν ήθελα όμως να είναι αληθινά για να μπορέσω να το κρατήσω για ενθύμιο.
Τελικά τα κατάφερα και έφτιαξα ένα όπως ακριβώς το ήθελα.

Και μια στέκα σε περίπτωση που δεν θέλει το στεφανάκι.

Ο νονός δε της Σωτηρίας ακολούθησε το θέμα της βάφτισης.

Θα ήθελα να επίσης να αναφερθώ στον Διονύση, τον παγωτατζής που πρόσφερε οικονομικό παγωτό στο τέλος της βάφτισης και ήταν εκπληκτικός.

Υ.Γ. Στιγμές μιας γλυκιάς ανάμνησης.