Ξεκίνησα ένα απογευματάκι να πάρω δώρο για τη βαφτιστήρα μου που γιόρταζε και ενώ είχα αποφασίσει να της πάρω γυαλιά ηλίου, τελικά κατέληξα να της πάρω μια τσάντα.

Ενώ κοιτούσα τις βιτρίνες, πέφτει το μάτι μου στην εν λόγω τσάντα και χωρίς να έχω σκοπό να την αγοράσω λέω από μέσα μου: «θα ρωτήσω πόσο κάνει για να μου φύγει η περιέργεια».
Έτσι μπήκα στο μαγαζί και την είδα από κοντά.

Ο πωλητής ευγενέστατος και με πολύ καλή διάθεση, τελικά με έπεισε χωρίς να με πιέζει (πολύ σημαντικό για μένα γιατί δεν μπορώ την πιεση) να την αγοράσω.
Όλο το βράδυ την κοιτούσα και σκεφτόμουν : μήπως τελικά να την κρατήσω …

Συνήθως ψάχνω να βρω ιδιαίτερα πράγματα και πότε δεν βρίσκω.
Συναντάω ανθρώπους και αναρωτιέμαι που να βρήκαν αυτή την τσάντα, αυτό το μπουφάν, αυτά τα παπούτσια, άλλα δεν είχε τύχει ποτέ να βρω κάτι αντίστοιχο.
Γι” αυτό το λόγο εδώ θα δείτε το μαγαζί που τη βρήκα.

Και αν σας αρέσουν οι κουκουβάγιες ή είστε και εσείς μια μαμά κουκουβάγια που χαίρεται να μιλάει για το κουκουβαγιάκι της, δείτε το blog μιας μαμάς κουκουβάγιας εδώ.